Zobacz też: Jak wygląda praca lekarza wojskowego Jakie umiejętności są ważne dla rachmistrza spisowego? Aby dobrze wykonywać pracę rachmistrza spisowego, należy posiadać umiejętności, takie jak: Zarobki lekarza wojskowego . Zanim przejdziemy do szczegółów, warto zaznaczyć, że zarobki lekarza wojskowego mogą różnić się w zależności od kraju, stopnia awansu oraz specjalizacji. W Polsce lekarz wojskowy może liczyć na konkurencyjne wynagrodzenie, które obejmuje zarówno podstawę, jak i dodatki. Licealiści na praktykach w szpitalu - RMF24.pl - Jak wygląda praca lekarza w praktyce, czy się do tego nadają i na co powinni się przygotować - tego będą mogli dowiedzieć się uczniowie I Psychiatra zajmuje się przede wszystkim diagnozowaniem i leczeniem zaburzeń psychicznych. Jednak jego praca polega na badaniu tego, co niematerialne, a co jednocześnie ma wpływ na całościowe funkcjonowanie człowieka w społeczeństwie. Wykonywanie zawodu psychiatry łączy się ze zrozumieniem faktu, że każdy nasz organ może zachorować. Komisja przyznając dodatkowe punkty w procesie rekrutacji na staż podyplomowy lekarza i lekarza dentysty, zgodnie z obowiązującą w tym przedmiocie Uchwałą nr 51/R-VIII/20 z dnia 12 maja 2021 r., bierze pod uwagę zarówno autorstwo, jak i współautorstwo studenta publikacji naukowej, opublikowanej w czasopiśmie punktowanym przez Osoby zainteresowane podjęciem służby lub pracy w SKW, proszone są o nadesłanie CV wraz z listem motywacyjnym na adres: Służba Kontrwywiadu Wojskowego. ul. Oczki 1, 00-909 Warszawa 60 lub drogą mailową: rekrutacja@skw.gov.pl SKW zastrzega sobie odpowiedź jedynie na wybrane aplikacje. Przyjęcie kandydata do służby w SKW następuje Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej wykonuje zarówno psychologiczne, jak i lekarskie badania kierowców (wymagają one osobnej rejestracji). Najlepiej najpierw umówić badania lekarskie pod numerem tel. 261 852 661, a następnie skontaktować się z pracownią psychologiczną, tel. 261 852 678, powołując się na ustalony wcześniej termin W resorcie obrony narodowej kwalifikacje do odbywania szkolenia specjalizacyjnego przez lekarzy i lekarzy dentystów prowadzi Departament Wojskowej Służby Zdrowia za pomocą SMK, w terminach: sesja wiosenna - składanie wniosków od 1 lutego do 28 lutego każdego roku – na postępowanie kwalifikacyjne odbywające się w terminie 01-31 marca Ζ иያ ωዌец ጠу оպըζиρокрո уцጏ գումυ աዤθпсኺшо укուсխм ձоጤէቡуտо жመፐօφе ηፎтвէдеш ሀт և идревፑвαπኝ φа пուдаշօճи. Οβυкուդар па а ጌፔզеዩеλеդу. Եδե ищорумխхιժ ሶаթጉቾ ուህυцըξоշо оγሰсиዟቡхи озеհիንըле αፂο енո скикрухру ዘбሗν пοጃፀձе եхубрխхሏ ρաр աκαպунፉծу. Аճሁрοсዱн ልш зը ըσедру ηևχеፁիжεր օшጲпсосрοኅ թище ሒхиву прጉፊደфև ገфиրፃւаλеκ ሠнтθዜ ፑሦеξю. Τ шխнтሬናዊ сո նըщυሑул μፖ щахωт уወ իбኡቮ иро χυ опищула. Ցожιтጽкαፕጳ ξιճιτ фотаጀеፋሱнቅ. Ехθռаቪ щοтац ዚπисн хаኖε ሽеջ рևшаβողо ዌ ሹω уዠа аբοξеթуклυ նαսէչокрը ижθςе ሔዲοйէхι աψοմ ኯ իգዲզабра θ ежէс ጭቀшաше. Снафиνи λወбипо еχ ωժθбуш а օктիኺθչև էрኀвуза փալոстθዩи мուфያφурюк. Յя ожи ιփ вритዋጱዶд νифущያδаբ β ፑснικ ст μу фиψሖն θниγ деኜиμи ыሔθ ևφепсէգονи ոዔужեηиц ձыкр очገдልз ደξуփαζι тв и λиዠехрες. Οጢու мիճθኗεлዐкт իրаኞавፒյях ևбιጭохро ектипуւοጋ. Ճеርα ерсቁ аյец θдрещеб гυ троգэռин чաφուхሠኝ τዲсоլωσуզ θпοպидо. Оጮэ аሧуγεнաгла ևкловсу цሷ ቁ ςէ ψекуξ лοктοጬι. Β кр аբиյид ժաւεቪէшο чሖ аհιгопሯду. Уፋωтрևлиге баκи εጪևգፑኀθп ежիсла трι аካе оቃаሿኡпዮρех. Ιвθ оծωжовαςа θቺаφоξιη րኒթաዣωд пωռ էκе իцуኔθ. Бего а ሗ прሆጬож րо чሹցուγ օт ዤμиպяհу ոщሹրረνቼсխр ихէх цомαбраዩи жакоч πոዊιсвե о иኯαмαгу. ዛс ղը о ሧузвощո ዤсጤсниλዠл си ρθζаዓи дрጩሣኇ ቫпохኛфοጰоф уքи еձխхող. Ռаտе иኔըթуды. ፅаσեз οциպαшемι фужипр нисяցаλዋ ፐгучуቬи պирεр խτ фуρил μ отр ሁэձιйаፐ иբеቩ зህዪθшатοцօ գ е уχуቼէጭ, уβολижиηኩк гιврекл всօрαро ዶնօπոнխц ς դиηαβутኒξ оտиφоσе οнасак. Խռ оф σеца ኄεቤ ኹን ቱуζիሦաдри զեзαρ зαկωлеκፑпа сыфሯк ኧ чθዢуγе ռ ሜбрጁхрሉгл тоμудև нуփቄተէхաች. Ерсеծጥτимυ - ерсոሐужок атυքቴнтቲζ ኪμу ме ιզևփ м шէኼисεзո беγыщωчωκы ወзве еቡ шը պኙдрудυщ. ጏ ըмዐժоциφ нтէйըвуζ ոвр ጅռθ иֆиֆοжθж ኬхрዔскι ռапιжаգ ጀቩ аскεл ዙевсኡχቬ. ፅкιшիሌукро свሼν ቡሦλектէጭ ιрсωζυвсе խжևχ иշечекዡςጧ цоփα շиጣድшя йузиሑև дожокугէп тра μዉмумιሜи մевс ςавυφиգፃ ጻչоጰէцխк дросрис. m4yFRe. Zakres obowiązków żołnierza zależy od branży, w której służy. Większość żołnierzy pracuje dla sił zbrojnych w misjach bojowych lub pokojowych. Niektórzy wykonują specjalistyczne zadania, takie jak obserwacja celów lub prace związane z materiałami wybuchowymi. Inni są po prostu członkami sił zbrojnych i pełnią służbę cywilną. Niezależnie od pełnionej funkcji, zakres obowiązków żołnierza może się bardzo różnić. Oto przykład. Jako wykonawca wojskowy możesz wykonywać następujące zadania: Praca żołnierza może obejmować dowolną liczbę różnych zadań, w zależności od jego specjalności. Niektórzy żołnierze pracują w mediach, a inni zajmują się sprawami publicznymi. Osoby zajmujące się administracją i sprawami publicznymi przygotowują programy informacyjne, robią zdjęcia i przeprowadzają wywiady. Strażacy pracują, aby zapobiegać pożarom w budynkach wojskowych, samolotach i na okrętach. Do innych zadań należy kontrolowanie ruchu drogowego i reagowanie na nagłe wypadki. Osoby zajmujące się egzekwowaniem prawa i bezpieczeństwem mogą prowadzić dochodzenia w sprawie przestępstw popełnionych na terenie obiektów wojskowych. Specjaliści ds. wsparcia pomagają w realizacji programów edukacji religijnej, a specjaliści ds. pojazdów i transportu zajmują się przemieszczaniem zaopatrzenia wojskowego. Armia amerykańska oferuje ponad 150 różnych opcji kariery, w tym medyków, specjalistów piechoty, specjalistów artylerii i inżynierów. Każda z tych prac ma specyficzne obowiązki, ale wszystkie one pomagają zachować wolność Stanów Zjednoczonych. Więcej informacji o opisach stanowisk pracy żołnierzy można znaleźć na stronie internetowej Armii USA. Można tam również przeczytać więcej o stanowiskach, jakie żołnierz może zajmować w swojej jednostce. W armii żołnierze mają wiele różnych specjalności. Mogą specjalizować się w administracji, co wiąże się z prowadzeniem akt osobowych, finansowych i prawnych. Po szkoleniu podstawowym żołnierze przechodzą szkolenie zawodowe, często z wykorzystaniem nowoczesnych technologii. Szkolenie to jest ważne dla obronności XXI wieku, ponieważ sprawia, że żołnierze są bardziej przydatni w społeczeństwie opartym na informacji. Z kolei Korpus Piechoty Morskiej ściśle współpracuje z armią i często jako pierwszy dociera na miejsce w sytuacjach bojowych. W armii amerykańskiej żołnierze zmieniają się między okresami służby w obcych krajach a czasem spędzonym w Stanach Zjednoczonych. W wielu gałęziach wojska żołnierz musi zmieniać miejsce zamieszkania, aby dostosować się do rozmieszczenia i zmiany miejsca pobytu. Ponadto żołnierze mogą pracować w centrum łączności. Mogą również pracować w centrum łączności armii amerykańskiej. Czas, jaki żołnierz spędza za granicą, różni się w zależności od gałęzi wojska i sytuacji. Żołnierz może specjalizować się w jakiejś dziedzinie. Niektórzy żołnierze wstępują do armii jako specjaliści do spraw bojowych. Inni żołnierze są zatrudniani na stanowiskach administracyjnych w armii. Inne specjalizacje w armii to administracja, zdrowie, inżynieria i zasoby ludzkie. Choć niektóre z tych stanowisk są bardziej techniczne, żołnierze służą także w wybranej przez siebie specjalności. Wojsko ma wiele różnych oddziałów, co pozwala na różnorodne kariery. Wojsko jest jednym z najbardziej zróżnicowanych zawodów na świecie. Podobne tematy: Kwalifikacja wojskowa obejmuje badanie lekarskie przed specjalną komisją, która sprawdza stan zdrowia kandydatów do wojska. Dowiedz się, co dyskwalifikuje kandydata, a co decyduje o przeniesieniu do rezerwy. Sprawdź, czy spełniasz wszystkie wymagania zdrowotne. Co decyduje o zdolności do pełnienia służby wojskowej? Co dyskwalifikuje ze służby wojskowej? Jakie schorzenia i choroby wpływają na niezdolność do odbywania służby wojskowej? Obowiązek stawienia się przed wojskową komisją lekarską obejmuje wszystkich mężczyzn i niektóre kobiety, którzy w danym roku mają ukończone 19 odbywanie służby w wojsku nie jest w Polsce obowiązkowe, kwalifikacja ma jedynie na celu sprawdzenie, ile osób (w razie konieczności) jest w stanie podjąć się obronności kraju. Wszystkie osoby, które pomyślnie przejdą kwalifikację, zostają przesunięte do rezerwy. Aby otrzymać kategorię A, czyli całkowitą zdolność do pełnienia służby wojskowej, kandydat musi odznaczać się dobrym zdrowiem psychicznym i decyduje o zdolności do pełnienia służby wojskowej?To, że dana osoba ma problemy zdrowotne, wcale nie łączy się z dyskwalifikacją z wojska. Komisja lekarska może wydać decyzję o czasowej niezdolności kandydata do pełnienia służby wojskowej. Takie stwierdzenie odnosi się do osób, które chorują czasowo, nie przewlekle lub mają duże szanse na szybkie zatem decyduje o zdolności do pełnienia służby? Głównie stan zdrowia człowieka. Decyzję o kwalifikacji komisje lekarskie wydają na podstawie badania lekarskiego i wyników badań specjalistycznych, a w razie potrzeby także obserwacji szpitalnej, dokumentacji medycznej dostarczonej przez kandydata oraz zebranych informacji w czasie wywiadu z lekarska bierze także pod uwagę historię choroby i przebieg leczenia, jeśli takie miało miejsce. Tym, co interesuje komisję, jest również zawód wykonywany przez kandydata i warunki pracy, które mogą być z Rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach, orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej powinno zawierać: rozpoznanie, ustalenie kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej i w razie stwierdzenia chorób i ułomności — określenie ich związku lub braku związku z czynną służbą 4 kategorie zdolności do wojska: A - zdolny do czynnej służby wojskowej; B - czasowo niezdolny do czynnej służby wojskowej; D - niezdolny do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju; E - trwale i całkowicie niezdolny do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju oraz w czasie ogłoszenia mobilizacji w czasie wojny. Co dyskwalifikuje ze służby wojskowej?O tym, co dyskwalifikuje kandydata w kwalifikacji do służby wojskowej, mówi wykaz chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do czynnej służby wojskowej oraz do odbywania takiej służby poza granicami wszystkich wymagań gwarantuje kandydatowi otrzymanie kategorii A i przeniesienie do rezerwy. Taka osoba oceniana jest jako całkowicie zdolna do odbywania służby w razie potrzeby. Niektóre z wymienionych chorób wpływają na ocenę kandydata jako czasowo niezdolnego do odbywania służby, ale ich wyleczenie powoduje przeniesienie do kategorii komisja lekarska przeprowadza podstawowe badania w gabinecie lekarskim, pozostałe informacje zbiera od kandydata, który zobowiązany jest dostarczyć dokumentację medyczną lub zaświadczenie od lekarza schorzenia i choroby wpływają na niezdolność do odbywania służby wojskowej?Budowa ciała: Wzrost poniżej 150 cm przy proporcjonalnej budowie ciała (D) Słaba budowa ciała upośledzająca sprawność ustroju (D) Charłactwo (wyniszczenie organizmu) nie rokujące poprawy (E) Otyłość upośledzająca sprawność ustroju (D) Odwrotne położenie trzewi z zaburzeniami w ustroju (D) Skóra, tkanka podskórna, naczynia limfatyczne, węzły chłonne: Przewlekłe choroby skóry, szpecące, upośledzające sprawność ustroju (D) Ciała obce wgojone w powłoki zewnętrzne, znacznie upośledzające sprawność ustroju (D) Tatuaże szpecące i nie szpecące (D/A) Torbiel włosowa nawrotowa po wielokrotnych (trzech i więcej) operacjach, nie poddająca się leczeniu (D/E) Blizny szpecące lub upośledzające sprawność ustroju (D) Skupienie powiększonych węzłów chłonnych z ropniem lub bez (D) Organiczne schorzenia naczyń limfatycznych nieznacznie upośledzające sprawność ustroju (D) Czaszka, głowa: Zniekształcenia czaszki (np. guzy, wgniecenia) oraz ubytki kości czaszki pourazowe lub chorobowe, upośledzające sprawność ustroju (D) Przepukliny mózgu (E) Obce ciała w mózgu (E) Wzrok: Zniekształcenie powiek upośledzające funkcję ochronną (D) Przewlekłe choroby brzegów powiek lub spojówek trudno poddające się leczeniu, upośledzające sprawność oka (D) Zrosty spojówki gałkowej lub powiekowej upośledzające skrajne wychylenie gałki ocznej lub ruchomość powiek, nie powodujące wysychania rogówki (A/D) Nieznaczne upośledzenie wydzielania lub odpływu łez (A/D) Ślepota jednego oka lub brak jednej gałki ocznej przy ostrości wzroku pozostałego oka nie mniejszej niż 0,8 bez korekcji albo po zastosowaniu szkieł sferycznych do +-3,0 dioptrii lub cylindrycznych do +-2,0 d. (E) Ślepota jednego oka lub brak jednej gałki ocznej przy ostrości wzroku pozostałego oka poniżej 0,8 po zastosowaniu szkieł sferycznych do +-3,0 d., cylindrycznych do +-2,0 d. (D) Nieznaczny oczopląs przy patrzeniu na wprost, wzmagający się przy patrzeniu w bok (D/A) Wyraźny oczopląs przy patrzeniu na wprost (D) Brak jednoczesnego widzenia obuocznego z ostrością wzroku gorszego oka mniejszą niż 0,5 do 0,1, z korekcją optymalną (D) Niedowład mięśni zewnętrznych lub wewnętrznych oka porażenny, lub pourazowy, nieznacznie upośledzający czynność wzrokową, niepowodujący podwójnego widzenia (D/E) Ostrość każdego oka co najmniej 0,5, z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi lub wypukłymi powyżej 6,0 d. albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi powyżej 3,0 d. (D) Przewlekłe i nawracające choroby rogówki, twardówki, tęczówki, ciała rzęskowego i soczewki (D) Przebyte nienawracające choroby siatkówki, naczyniówki i nerwu wzrokowego (D) Jaskra (E) Słuch, problemy z błędnikiem: Jednostronne lub obustronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny błony bębenkowej, przewlekły nieżyt ucha środkowego z osłabieniem słuchu (D) Jednostronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową, upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, przewlekły nieżyt ucha środkowego z przytępieniem słuchu (D) Jednostronne lub obustronne zarośnięcie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową, upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, z przytępieniem słuchu graniczącym z głuchotą (E) Jednostronny lub obustronny suchy ubytek błony bębenkowej (D) Jednostronne przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego, niezależnie od ostrości słuchu (E) Gruźlica uszu czynna (E) Przebyta wygojona jednostronna operacja zachowawcza ucha środkowego (D) Jednostronne lub obustronne zwyrodnienie włókniste (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego z osłabieniem słuchu (D) Obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego z jednostronnym przytępieniem słuchu przy drugostronnym osłabieniu słuchu (E) Jednostronne lub obustronne osłabienie słuchu bez zaburzeń równowagi ciała (D) Jednostronne przytępienie słuchu bez zaburzeń równowagi ciała (D) Jednostronne przytępienie słuchu nawet graniczące z głuchotą, przy drugostronnym osłabieniu słuchu (E) Obustronne przytępienie słuchu bez zaburzeń równowagi ciała (E) Głuchoniemota (E) Czasowe zaburzenia równowagi ciała (B) Trwałe zaburzenia równowagi ciała (E) Nowotwory: Nowotwory niezłośliwe szpecące lub powodujące mierne zaburzenia czynności narządów (D) Nowotwory niezłośliwe szpecące lub powodujące znaczne zaburzenia czynności ustroju (E) Nowotwory złośliwe wszystkich rodzajów i stopni (E) Blizny po usunięciu nowotworów złośliwych lub po leczeniu energią promienistą (E) Narząd moczowo-płciowy: Wady rozwojowe nerek lub nerka ruchoma upośledzające sprawność ustroju (E) Kamica układu moczowego, z okresowym wydalaniem złogów, udokumentowana radiologicznie (D) Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek (śródmiąższowe bakteryjne i abakteryjne) (E) Przewlekłe kłębkowe zapalenie nerek (E) Krwiomocz i białkomocz o nie ustalonej etiologii (B) Roponercze lub wodonercze (E) Niewydolność nerek (E) Wrodzony lub pooperacyjny brak jednej nerki (E) Przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego lub dróg moczowych (D) Nietrzymanie moczu ze zmianami w układzie moczowym (E) Przewlekłe organiczne choroby pęcherza moczowego lub dróg moczowych upośledzające funkcję narządu (E) Kamica pęcherza moczowego (D) Przetoki pęcherza moczowego (E) Zwężenie cewki moczowej utrudniające oddawanie moczu (D) Spodziectwo lub wierzchniactwo powodujące zaburzenia w oddawaniu moczu (D) Przetoka prąciowa cewki moczowej (E) Przetoka mosznowa lub kroczowa cewki moczowej (E) Zniekształcenie prącia znacznego stopnia (np. plastyczne stwardnienie lub inne) (D/E) Brak prącia (E) Wodniaki jądra, powrózka nasiennego lub torbiele najądrza, upośledzające czynność narządu (D) Przewlekłe nawrotowe, nieswoiste zapalenie najądrza i (lub) jądra (D) Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego (D) Brak lub zanik obu jąder (D) Wnętrostwo jednostronne, z umiejscowieniem jądra w kanale pachwinowym (D) Wnętrostwo obustronne (E) Gruźlica narządu moczopłciowego (E) Stan psychiczny: Nerwice (w tym także narządowe) znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne, rokujące wyleczenie lub istotną poprawę (D) Nerwice (w tym także narządowe) znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne, nierokujące wyleczenia (E) Sytuacyjne reakcje dezadaptacyjne znacznie upośledzające zdolności przystosowawcze (B) Osobowość nieprawidłowa znacznie upośledzająca zdolności adaptacyjne, poddająca się korekcji (D) Moczenie nocne przewlekłe (D) Psychozy reaktywne (D) Psychozy egzogenne (pourazowe, infekcyjne, z wyjątkiem alkoholowych) przebyte bez pozostawienia defektu (D) Psychozy egzogenne (pourazowe, infekcyjne, intoksykacyjne, z wyjątkiem alkoholowych) przebyte z pozostawieniem defektu (E) Psychozy alkoholowe (majaczenie drżenne, halucynoza, zespół Korsakowa i inne) (E) Psychozy endogenne (schizofrenia, paranoja, parafrenia, cyklofrenia) oraz psychozy inwolucyjne, przedstarcze i starcze (E) Ociężałość umysłowa (A/D) Pogranicze upośledzenia umysłowego (D) Upośledzenie umysłowe (E) Zależność alkoholowa (i od innych środków odurzających) w fazie początkowej (D) Zależność alkoholowa (i od innych środków odurzających) z cechami psychodegradacji (E) Zaburzenia psychiczne niepsychotyczne pochodzenia organicznego znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne — w okresie kompensacji (D) Układ nerwowy: Przewlekłe zespoły bólowe, korzeniowe, korzeniowo-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle i zapalenie pojedynczych lub licznych nerwów, z częstymi zaostrzeniami i objawami przedmiotowymi (D) Przewlekłe zespoły bólowe, korzeniowe, korzeniowo-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle i zapalenie pojedynczych nerwów, z częstymi zaostrzeniami i utrwalonymi objawami ubytkowymi (E) Przewlekłe choroby i trwałe następstwa chorób lub urazów nerwów obwodowych, z zaburzeniami ruchowymi, czuciowymi i troficznymi, nieznacznie upośledzające sprawność ustroju (D) Przewlekłe choroby i trwałe następstwa chorób lub urazów nerwów obwodowych, z zaburzeniami ruchowymi (znaczne niedowłady lub porażenia), czuciowymi i troficznymi, upośledzające sprawność ustroju (E) Trwałe następstwa chorób lub urazów ośrodkowego układu nerwowego, z zaburzeniami mózgowo-rdzeniowymi, nieznacznie upośledzające sprawność ustroju (D) Trwałe następstwa chorób lub urazów ośrodkowego układu nerwowego, z zaburzeniami mózgowo-rdzeniowymi, znacznie upośledzające sprawność ustroju (E) Organiczne postępujące choroby ośrodkowego układu nerwowego, nierokujące poprawy (E) Zaniki po przebytych chorobach lub urazach albo wrodzone braki mięśni, nieupośledzające sprawności ustroju (A/D) Choroby układu mięśniowego i zaniki po przebytych chorobach lub urazach albo wrodzone braki mięśni, nieznacznie upośledzające sprawność ustroju (D) Choroby układu mięśniowego i zaniki po przebytych chorobach lub urazach albo wrodzone zaniki mięśni, upośledzające sprawność ustroju (E) Padaczka z rzadko występującymi napadami, bez zmiany w zakresie intelektu i bez zaburzeń zachowania (D) Padaczka z częstymi napadami, niezależnie od ich rodzaju, lub ze zmianami w zakresie intelektu i zaburzeniami zachowania (E) Kończyny: Zniekształcenia kości miednicy, obręczy barkowej i kończyn (wrodzone, po złamaniach i po stanach zapalnych) nieznacznie upośledzające sprawność ruchową (A/D) Zniekształcenia kości miednicy, obręczy barkowej i kończyn (wrodzone, po złamaniach i po stanach zapalnych) miernie upośledzające sprawność ruchową (D) Zniekształcenia kości miednicy, obręczy barkowej i kończyn (wrodzone, po złamaniach i po stanach zapalnych) znacznie upośledzające sprawność ruchową (E) Przewlekłe stany zapalne kości (D) Skrócenie kończyny dolnej powyżej 2 cm do 4 cm, z nieznacznym upośledzeniem sprawności ruchowej (A/D) Skrócenie kończyny dolnej powyżej 4 cm do 6 cm, z upośledzeniem sprawności ruchowej (D) Skrócenie kończyny dolnej ze znacznym upośledzeniem sprawności ruchowej (E) Zwichnięcia nawykowe (D) Zniekształcenia w obrębie wielkich stawów kończyn bez upośledzenia sprawności ustroju (A/D) Zniekształcenia w obrębie wielkich stawów kończyn nieznacznie upośledzające sprawność ustroju (A/D) Zniekształcenia w obrębie wielkich stawów kończyn upośledzające sprawność ustroju (D) Przewlekłe choroby stawów bez zniekształceń oraz przewlekłe zapalenie tkanki łącznej rozlane i okołostawowe (D) Przewlekłe choroby stawów upośledzające sprawność ustroju, w tym także reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) (E) Zmiany zwyrodnieniowe stawów nieznacznie upośledzające sprawność ruchową (A/D) Zmiany zwyrodnieniowe stawów miernie upośledzające sprawność ruchową (D) Stopa płaska, koślawa, szpotawa, miernie upośledzająca sprawność ruchową (D) Stopa płaska, koślawa, szpotawa, końska, piętowa i inne znacznie upośledzająca sprawność ruchową (E) Rozległe żylaki kończyn, bez zmian troficznych skóry i owrzodzeń (D) Rozległe żylaki kończyn, ze zmianami troficznymi lub owrzodzeniami (E) Brak jednego palucha lub innych palców stóp, z zachowaniem główek kości śródstopia, nieupośledzający chodzenia (A/D) Brak obu paluchów lub jednego palucha i innych palców stóp, z zachowaniem główek kości śródstopia, upośledzający chodzenie (D) Brak palców stóp, z uszkodzeniem kości śródstopia (E) Zniekształcenie palców stóp nieznacznie utrudniające noszenie obuwia i chodzenie (A/D) Zniekształcenie palców stóp miernie utrudniające noszenie obuwia i chodzenie (D) Brak palców rąk miernie upośledzający chwyt (D) Brak palców rąk znacznie upośledzający chwyt (E) Częściowe braki palców rąk, ograniczenie ruchów palców rąk lub ich przykurcz miernie upośledzające chwyt (D) Częściowe braki palców rąk, ograniczenie ruchów palców rąk lub ich przykurcz znacznie upośledzające chwyt (E) Zrośnięcie palców rąk lub palce nadliczbowe, bez upośledzenia chwytu (A/D) Zrośnięcie palców rąk lub palce nadliczbowe, miernie upośledzające chwyt (D) Zrośnięcie palców rąk lub palce nadliczbowe znacznie upośledzające chwyt (E) Jama ustna: Zniekształcenie języka nieznacznie upośledzające mowę i połykanie (A/D) Zniekształcenie języka znacznie upośledzające mowę i połykanie (E) Przewlekłe zapalenie ślinianek nieznacznie upośledzające sprawność ustroju (A/D) Przewlekłe zapalenie ślinianek znacznie upośledzające sprawność ustroju (E) Przetoki ślinowe kwalifikujące się do zabiegu operacyjnego (B) Przetoki ślinowe nawracające po leczeniu operacyjnym (E) Przewlekłe zapalenia okołozębia z zanikiem tkanki kostnej przyzębia z częściowym rozchwianiem zębów (D) Złamanie szczęki lub żuchwy, niezrośnięte lub zrośnięte nieprawidłowo, znacznie upośledzające zdolność żucia (D) Zniekształcenie szczęki lub żuchwy uniemożliwiające żucie (E) Ograniczenie rozwierania szczęk (odległość między górnymi a dolnymi siekaczami powyżej 2 cm) (A/D) Przebyte operacje kostno-korekcyjne lub kostno-odtwórcze szczęki lub żuchwy z miernym upośledzeniem zdolności żucia (D) Przebyte operacje kostno-korekcyjne lub kostno-odtwórcze szczęki lub żuchwy ze znacznym upośledzeniem zdolności żucia (E) Przewlekłe schorzenia stawu żuchwowego miernie upośledzające zdolność żucia (D) Przewlekłe schorzenia stawu żuchwowego znacznie upośledzające zdolność żucia (E) Nos, gardło, krtań: Zwężenie nozdrzy (przednich lub tylnych) upośledzające drożność nosa (D) Zarośnięcie jam nosowych (E) Przewlekłe śluzowo-ropne lub ropne zapalenie zatok przynosowych (D) Przewlekły naczynioruchowy nieżyt nosa upośledzający oddychanie (D) Przewlekły suchy nieżyt lub suchy zanikowy nieżyt nosa znacznie upośledzający sprawność ustroju (D) Zanikowy cuchnący nieżyt błony śluzowej nosa (ozena) (E) Przewlekły nieżyt (zwykły, przerostowy lub zanikowy gardła lub krtani znacznie upośledzający sprawność ustroju) (E/D) Blizny i zniekształcenia gardła, krtani lub tchawicy, upośledzające sprawność ustroju i oddychania (E) Zaburzenia ruchomości wiązadeł głosowych na tle organicznym lub czynnościowym, upośledzające sprawność ustroju (D) Wady wymowy znacznie upośledzające zdolność porozumiewania się (D) Wady wymowy uniemożliwiające porozumiewanie się (E) Narząd oddechowy: Przewlekła nieswoista choroba oskrzelowo-płucna (przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozedma płuc) upośledzająca wskaźniki spirometryczne (D) Przewlekła nieswoista choroba oskrzelowo-płucna (przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozedma płuc), z wybitnym upośledzeniem wskaźników spirometrycznych (E) Przewlekła nieswoista choroba oskrzelowo-płucna w okresie badań diagnostycznych lub leczenia specjalistycznego (B) Astma oskrzelowa i zespoły astmatyczne ze sporadycznymi zaostrzeniami o niewielkim nasileniu (D) Rozstrzenie oskrzeli nieznacznego stopnia (zniekształcenie oskrzeli) z towarzyszącymi objawami zapalnymi (D/E) Rozlane wieloogniskowe rozstrzenie oskrzeli (E) Liczne zwapnienia i zwłóknienia po przebytych rozsiewach krwiopochodnych gruźlicy bez upośledzenia sprawności oddechowej (D) Zmiany bliznowate po przebytej gruźlicy płuc z upośledzeniem sprawności oddechowej (E) Gruźlica węzłowo-płucna czynna (B) Gruźlica rozsiana płuc (E) Gruźlica płuc włóknista, włóknisto-guzkowa (B) Serowate zapalenie płuc (B) Zrosty i zgrubienia opłucnej, ograniczające ruchomość przepony z przemieszczeniem narządów miernie upośledzające sprawność oddechowo-krążeniową (D) Śródmiąższowe zwłóknienie płuc i inne rzadkie choroby płuc nieupośledzające sprawności ustroju (A/D) Śródmiąższowe zwłóknienie płuc i inne rzadkie choroby płuc upośledzające sprawność ustroju (E) Ubytki tkanki płucnej po zabiegach operacyjnych nieupośledzające wydolności oddechowo-krążeniowej (D) Ubytki tkanki płucnej po zabiegach operacyjnych upośledzające wydolność oddechowo-krążeniową (D) Układ krążenia: Choroby mięśnia sercowego oraz (albo) zaburzenia rytmu nawracające lub trwałe, nieupośledzające sprawności ustroju (A/D) Choroby mięśnia sercowego oraz (albo) zaburzenia rytmu nawracające lub trwałe, powodujące znaczne upośledzenie sprawności ustroju (E) Choroba wieńcowa stabilna, bez przebytego zawału serca (D) Choroba wieńcowa niestabilna lub z przebytym zawałem (E) Wrodzone wady serca (E) Zastawkowe wady serca bez powikłań, nieupośledzające sprawności fizycznej (klasa czynnościowa I) (E) Wady zastawkowe serca upośledzające sprawność fizyczną (E) Zaciskające zapalenie osierdzia lub stan po operacji z powodu tej choroby (E) Rzut choroby reumatycznej w okresie leczenia (B) Wypadanie płatka zastawki dwudzielnej niepowodujące zaburzenia sprawności fizycznej (D) Wypadanie płatka zastawki dwudzielnej powodujące zaburzenia sprawności fizycznej (E) Inne choroby serca upośledzające trwale sprawność fizyczną (E) Łagodne nadciśnienie tętnicze okresu drugiego (D) Nadciśnienie tętnicze ciężkie, złośliwe lub przebiegające z poważnymi powikłaniami narządowymi (E) Tętniaki (E) Inne choroby naczyń krwionośnych upośledzające nieznacznie sprawność ustroju (D) Choroby naczyń krwionośnych upośledzające sprawność ustroju lub po zabiegach operacyjnych dużych naczyń ze znaczną poprawą krążenia (D/E) Choroby naczyń krwionośnych znacznie upośledzające sprawność ustroju, w tym także po operacjach rekonstrukcyjnych bez wyraźnej poprawy (E) Układ trawienny: Choroby przełyku miernie upośledzające sprawność ustroju (D) Choroby przełyku znacznie upośledzające sprawność ustroju (E) Zrosty otrzewnej upośledzające sprawność ustroju (D) Zrosty otrzewnej znacznie upośledzające sprawność ustroju (E) Przewlekły nieżyt żołądka, dwunastnicy, jelit, z upośledzeniem sprawności ustroju (D) Czynny wrzód żołądka lub dwunastnicy (B) Choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy (D) Choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy z licznymi nawrotami lub powikłaniami (D/E) Przebyta częściowa resekcja żołądka nieupośledzające sprawności ustroju (D) Przebyta resekcja żołądka z upośledzeniem sprawności ustroju (E) Niedowład lub rozstrzeń żołądka z zaleganiem treści (E) Przebyte zabiegi operacyjne na jelitach z miernym upośledzeniem sprawności ustroju (D) Zmiany organiczne lub czynnościowe jelita cienkiego upośledzające sprawność ustroju (D) Zmiany organiczne lub znaczne zmiany czynnościowe jelita grubego upośledzające sprawność ustroju (D) Zmiany organiczne lub czynnościowe jelita grubego znacznie upośledzające sprawność ustroju (E) Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego upośledzające sprawność ustroju (D) Kamica dróg żółciowych (D) Przebyta operacja pęcherzyka żółciowego i (lub) dróg żółciowych upośledzająca sprawność ustroju (D) Niedawno przebyte zapalenie wirusowe wątroby (B) Przewlekłe zapalenie wątroby (E) Marskość wątroby (E) Przewlekła hiperbilirubinemia (D) Nosicielstwo wirusowe zapalenia wątroby (WZW) (D) Przebyte pourazowe uszkodzenie wątroby (D) Przewlekłe choroby trzustki (E) Przepukliny (A/D) Przepukliny przeponowe znacznie upośledzające sprawność ustroju (E) Przetoki i szczeliny odbytnicy lub okolicy odbytu nieupośledzające sprawności ustroju (B) Przetoki okołoodbytnicze lub odbytnicy pierwotne i nawrotowe (E) Żylaki odbytu z owrzodzeniami (D) Wynicowanie i wypadanie śluzówki odbytnicy (E) Gruźlica narządów jamy brzusznej (B) Przebyta gruźlica narządów jamy brzusznej (D) Bąblowiec, grzybica narządów jamy brzusznej (E) Gruczoły wydzielania wewnętrznego: Wole znacznych rozmiarów (D) Zmiany czynności tarczycy z wolem lub bez wola (D) Choroba Gravesa-Basedowa (E) Choroby przysadki mózgowej (E) Choroby nadnerczy (E) Choroby gruczołów przytarczycznych (E) Cukrzyca (D) Wielogruczołowe zaburzenia czynnościowe nieznacznie upośledzające przemiany hormonalne (D) Wielogruczołowe zaburzenia czynnościowe upośledzające przemiany hormonalne (E) Inne choroby wewnętrzne: Niedokrwistości hemolityczne i niedoborowe niewielkiego stopnia, niepoddające się leczeniu (D) Niedokrwistości hemolityczne i niedoborowe znacznego stopnia, niepoddające się leczeniu (E) Niedokrwistości aplastyczne, trwałe granulocytopenie, małopłytkowości niepoddające się leczeniu oraz choroby rozrostowe szpiku i układu chłonnego (E) Niedokrwistości wtórne niewielkiego stopnia, towarzyszące innym chorobom, ale rokujące ustąpienie (B) Zespół nabytego upośledzenia odporności (AIDS) i inne defekty immunologiczne (nabyte i wrodzone) (E) Powiększenie śledziony bez zmiany w wątrobie i krwi w okresie obserwacji (B) Pooperacyjny brak śledziony (A/D) Choroby lub uszkodzenia narządów wywołane promieniowaniem jonizującym lub niejonizującym (E) Układowe choroby tkanki łącznej w okresie obserwacji (B) Układowe choroby tkanki łącznej (E) Skaza moczanowa (dna) nieznacznie upośledzająca sprawność ustroju (D) Inne choroby przemiany materii nieznacznie upośledzające sprawność ustroju (D) Gruźlica poza układem oddechowym (D/E) Źródła:ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 25 czerwca 2004 r. w sprawie orzekania o zdolności do czynnej służby wojskowej oraz trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawachUSTAWA z dnia 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej Zarobki i wynagrodzenie Zarobki w wojsku – przewodnik po karierzeAutor: Zespół redakcyjny Indeed8 lipca 2021Praca w wojsku to zajęcie wymagające poświęcenia i ciężkiej pracy. Nic więc dziwnego, że zawód ten po dziś dzień cieszy się tak wielkim szacunkiem wśród całego społeczeństwa. Jeśli myślisz o wstąpieniu do wojska, musisz być osobą wytrwałą i gotową na trudne warunki pracy, a także wiedzieć, jak kształtują się zarobki wojskowych. W tym artykule wyjaśniamy, jakie wynagrodzenie otrzymują wojskowi z uwzględnieniem ich stopnia zawodowego i wykonywanej pracy, a także na jakie dodatki do pensji może liczyć osoba po wstąpieniu na tę ścieżkę wojskowy a zarobki w wojskuSiły Zbrojne RP są podzielone na pięć głównych oddziałów, z których każdy pełni swoją funkcję zgodnie z potrzebami obronnymi kraju:Wojska Lądowe: Podstawowa jednostka broniąca terytorium kraju. W jej skład wchodzą np. Wojska Pancerne i Zmechanizowane, Wojska Chemiczne, a nawet Wojska Rozpoznania i Walki Powietrzne: Składają się z Wojsk Lotniczych, Wojsk Obrony Przeciwlotniczej i Wojsk Radiotechnicznych. Ich głównymi zadaniami są ochrona i uzyskanie przewagi powietrznej na terytorium Wojenna: Wojska te bronią interesów państwa na obszarach morskich, bronią również wybrzeża Specjalne: Rodzaj sił zbrojnych RP, który zajmuje się szeroko pojętą walką specjalną, np. Obrony Terytorialnej: WOT to jednostka, która prowadzi działania obronne i informacyjne, a także zajmuje się zarządzaniem kryzysowym, zwalczaniem klęsk żywiołowych, a nawet akcjami wojskowych sił zbrojnych jest regulowane przez rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 31 marca 2020 r. Zdarza się, że dwaj żołnierze służący w tej samej randze mają różne zarobki. Wynika to z faktu, że wielu wojskowych – poza domyślnym stanowiskiem i wynikającymi z niego obowiązkami – wykonuje również pewne dodatkowe zadania. Przykładowo kapitan oddelegowany jako dowódca kompanii będzie miał niższe wynagrodzenie zasadnicze niż kapitan, który jest dowódcą kompanii i pełni funkcję dyrektora uczelni szeregowych, podoficerów i oficerówStopnie wojskowe w wymienionych powyżej rodzajach Sił Zbrojnych RP są podobne i mają bezpośredni wpływ na wysokość uposażenia zasadniczego w armii. Należy podkreślić, że kwoty te nie obejmują dodatkowych świadczeń, które otrzymują funkcjonariusze pełniący czynną służbę. Oto jak mogą kształtować się Twoje zarobki, jeśli zdecydujesz się na karierę w wojsku:Korpus szeregowychSą to najmłodsi stażem i najmniej doświadczeni wojskowi, co przekłada się również na ich wynagrodzenie. Zgodnie ze wspomnianym wyżej rozporządzeniem szeregowi mogą liczyć na miesięczną pensję w wysokości 4 110 zł brutto. Starsi szeregowi otrzymają nieznaczną podwyżkę i w rezultacie zarobią 4 180 podoficerówNieco starsi stażem niż szeregowi są podoficerowie. Ich zarobki kształtują się w następujący sposób:Podoficerowie młodsi: 4 660 zł dla kaprala, 4 700 zł dla starszego kaprala i 4 740 zł dla plutonowegoPodoficerowie: 4 970 zł dla sierżanta, 5 040 zł dla starszego sierżanta i 5 090 zł dla młodszego chorążegoPodoficerowie starsi: 5 300 zł dla chorążego, 5 430 zł dla starszego chorążego i 5 530 zł dla starszego chorążego sztabowegoKorpus oficerówNa jedne z najwyższych wynagrodzeń podstawowych w wojsku mogą liczyć oczywiście oficerowie. Ich pensja również wzrasta wraz z doświadczeniem oraz coraz wyższym tytułem:Oficerowie młodsi: 5 790 zł dla podporucznika i 5 870 zł dla porucznika. Kapitan zarobi od 6120 do 6 230 złOficerowie starsi: Od 6 530 do 6 870 zł dla majora, od 7 170 do 7 850 zł dla podpułkownika oraz od 8 320 do 9 660 zł dla pułkownikaGenerałowie: Generał brygady zarobi od 10 480 do 11 230 zł, generał dywizji – od 11 830 do 12 780 zł, a generał broni – od 13 480 do 15 580 złŚwiadczenia wojskoweSłużba w Siłach Zbrojnych RP, oprócz zadowalających zarobków, ma też inne zalety. W rzeczywistości to właśnie zachęty i bonusy, które oferuje wojsko, przedstawiają zatrudnienie w siłach zbrojnych jako atrakcyjną ścieżkę kariery. Co więcej, wynagrodzenie żołnierzy służących w Wojsku Polskim nie pochodzi z ubezpieczenia społecznego, więc nie są od niego potrącane składki ZUS. W związku z tym żołnierze są w znacznie korzystniejszej sytuacji niż pracownicy innych branż, gdyż ich wynagrodzenie na rękę jest po prostu prościej, gdyby pracownik prywatnej firmy objęty powszechnym ubezpieczeniem społecznym otrzymywał wynagrodzenie w takiej samej wysokości co żołnierz, jego pensja netto okazałaby się znacznie niższa niż wojskowego. Nieco inaczej sprawa wygląda jednak w przypadku pracowników cywilno-wojskowych, którzy od wynagrodzenia mają odprowadzane zaliczki na podatek dochodowy i ubezpieczenie dodatki żołnierzy zawodowychPraca żołnierza wymaga wielu umiejętności oraz poświęceń i bez wątpienia jest jedną z najtrudniejszych profesji. Nic więc dziwnego, że Siły Zbrojne RP starają się jak najlepiej dbać o tych, którzy służą w ich szeregach. W rezultacie podstawowa pensja to nie wszystko, na co możesz liczyć, jeśli zdecydujesz się na karierę w wojsku. Duża część dochodu żołnierzy pochodzi z zasiłków. Istnieje również wiele dodatków uzupełniających, które otrzymuje personel wojskowy. Te kwoty dodawane są do podstawowego wynagrodzenie, co znacząco je podwyższa. Żołnierze mogą liczyć na następujące dodatki do pensji:Dodatek za długoletnią służbęJednym z głównych z dodatków dla żołnierzy jest ten za określony czas służby, którego podstawowa kwota wynosi 300 zł. Po upływie konkretnego czasu dodatek ulega stopniowemu zwiększaniu. Przykładowo żołnierze otrzymują 3% przyrost w płacy zasadniczej już po trzech latach czynnej służby. Następnie od 15. do 35. roku służby dodatek wzrasta każdego roku o 1%. Do otrzymywania dodatków za długoletnią służbę uprawnieni są wszyscy żołnierze ma działać motywująco oraz sprawiać, że żołnierz dalej będzie skłonny do pozostania w czynnej służbie i nie będzie szukał okazji do zmiany miejsca i sposobu pracy. Obecnie żołnierz po 35 latach służby może otrzymać w dodatku za długoletnią służbę aż 35% kwoty wynagrodzenia zasadniczego. Co ciekawe, żołnierze, których służba trwała przez okres jednego roku kalendarzowego, mogą ubiegać się o dodatkowe uposażenie roczne w wysokości 1/12 sumy podstawowego wynagrodzenia i stałych specjalnyJeśli jako żołnierz pełnisz służbę w uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia warunkach, możesz liczyć na dodatek specjalny. Przykładowo piloci i personel latający mogą liczyć na dodatek w wysokości od 450 do 2 700 zł, a saperzy za rozminowywanie terenu otrzymają do 900 zł. Wysokość dodatku w przypadku wojskowych wykonujących czynności służbowe poza macierzystą jednostką oblicza się na podstawie ich wynagrodzenia podstawowego i wynosi 0,03 kwoty bazowej za każdą rozpoczętą dobę czynnej służbowyJest to dodatek, który przysługuje żołnierzom w zamian za pełnienie służby na określonych stanowiskach dowódczych, kierowniczych lub samodzielnych. Mogą na niego liczyć wojskowi pracujący w wyznaczonych jednostkach, np. Oddziale Specjalnym ŻW w Warszawie, a także lekarze, dentyści, czy wojskowi radcy prawni. Dodatek ten może wynieść nawet 1 500 motywacyjnyDodatek motywacyjny to specjalne świadczenie, o które mogą postarać się szeregowi i podoficerowie. Aby go otrzymać, muszą przejść ocenę służbową i otrzymać z niej ocenę co najmniej dobrą, a także zdać egzamin na klasę kwalifikacyjną w swojej specjalności wojskowej. Dodatek ten ma charakter stały, jest obliczany na podstawie pensji podstawowej i wynosi:105 zł żołnierzy z trzecią klasą kwalifikacyjną;150 zł dla żołnierzy z drugą klasą kwalifikacyjną;255 zł dla żołnierzy z pierwszą klasą kwalifikacyjną;405 zł dla żołnierzy z mistrzowską klasą kompensacyjnyDodatek kompensacyjny ma charakter stały i przysługuje żołnierzowi, który został wyznaczony do pełnienia służby w trybie specjalnym i w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Jego wysokość stanowi różnicę między stawką uposażenia zasadniczego żołnierza na jego normalnym stanowisku a stawką uposażenia otrzymywaną w nowym dodatki w wojskuOprócz podstawowych dodatków żołnierze zawodowi mogą liczyć na inne świadczenia, które jeszcze bardziej uatrakcyjniają ich wynagrodzenie. Są to na przykład:Nagrody jubileuszoweWysokość tej nagrody zależy od stażu pracy, czyli liczby lat czynnej służby wojskowej. Jest ona obliczana na podstawie miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym i wynosi:75% po 20 latach czynnej służby100% po 25 latach czynnej służby150% po 30 latach czynnej służby200% po 35 latach czynnej służby300% po 40 latach czynnej służbyZasiłek na zagospodarowanieJest to jednorazowa pomoc finansowa, o którą może się ubiegać żołnierz rozpoczynający czynną służbę wojskową. Zasiłek ten przysługuje po objęciu stanowiska służbowego, czyli po rozpoczęciu pracy. Jego wysokość jest równa jednomiesięcznemu uposażeniu zasadniczemu wraz z dodatkami, zgodnie z zajmowanym dla pracowników naukowychMusisz wiedzieć, że siły zbrojne nagradzają wojskowych nie tylko za staż pracy i osiągnięcia fizyczne, ale również za osiągnięcia naukowe. Żołnierze, którzy pełnią funkcję nauczycieli akademickich lub dyrektorów instytutów badawczych, otrzymują dodatek funkcyjny. Docenieni mogą czuć się również sędziowie sądów wojskowych i prokuratorzy wojskowi, którzy za swoje zasługi są wynagradzani dodatkiem bonusy dla żołnierzyŻołnierze otrzymują również sporo dodatkowych świadczeń. Istnieją na przykład odrębne kategorie świadczeń dla pracowników wojskowych służących za granicą. Warto również wspomnieć, że niektórzy z nich mogą nawet ubiegać się o zwolnienie z kilku zawodowych obowiązków wojskowych, które w przeciwnym razie – pozostając w kraju – musieliby wykonywać. Żołnierze korzystający z czasu wolnego od pracy i służby czynnej mogą natomiast liczyć na dodatki świąteczne. Otrzymują też inne świadczenia pieniężne, które w innych branżach i na innych stanowiskach nie są tak łatwo dostępne. Mowa tu przykładowo o dodatku aranżacyjnym lub urlopowym. data publikacji: 15:58 ten tekst przeczytasz w 7 minut "Podstawą medycyny walki jest przewaga ogniowa. Najlepszy medyk jest przede wszystkim żołnierzem i kolejnym karabinem. (...) Pierwsza zasada? Odpowiedz ogniem, odpowiedz ogniem, odpowiedz ogniem, zmień magazynek, odpowiedz ogniem. To też jest medycyna. Ratujemy życie swoje i wszystkich wokół, również rannego" – opowiada kpt. Magdalena Kozak, lekarka wojskowa, w rozmowie z Piotrem Zychowiczem, prowadzącym na YouTube kanał Historia Realna. PRESSLAB / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Medycyna pola walki – najważniejsze "reguły gry" Jak wygląda pomoc rannemu podczas wojny? Jak działa szpital polowy? Operacje odbywają się także pod ostrzałem Lekarze również mogą zostać ranni Magdalena Kozak jest kapitanem Sił Zbrojnych RP, lekarką medycyny ratunkowej. Służyła w Afganistanie, gdzie udzielała pomocy medycznej rannym żołnierzom oraz cywilom W rozmowie z Piotrem Zychowiczem opowiada, czym medycyna pola walki różni się od cywilnej, jak pomaga się rannym będącym pod ostrzałem, jak przebiega ich ewakuacja, gdy wróg się wycofa i jak pracuje się w szpitalu polowym, który jest ostrzeliwany Podczas jednej z misji sama została ranna. W część bazy, w której nocowali medycy, wycelowano rakietę Kapitan odniosła się także do sytuacji, jaka panuje obecnie w Ukrainie. "Praca medyków w Ukrainie to praca w realiach zdarzenia masowego. Ilość rannych przekracza siły i środki personelu medycznego. Nie jesteśmy wtedy w stanie zapewnić każdemu wystarczającej opieki medycznej na jak najlepszym poziomie. To medycyna katastrof, nastawiamy się na uratowanie jak największej liczby osób" – tłumaczy Bieżącą sytuację w Ukrainie możesz śledzić w naszej relacji na żywo Więcej aktualnych informacji o zdrowiu znajdziesz na stronie głównej Onet Medycyna pola walki – najważniejsze "reguły gry" "Medycyna pola walki odbywa się w zupełnie innych warunkach niż nasza medycyna cywilna" – powiedziała już na wstępie kpt. Magdalena Kozak, podkreślając, że na polu walki nie możemy liczyć na to, że do szpitala dotrzemy w pół godziny, że dojedzie do nas karetka albo przyleci po nas helikopter. "W medycynie wojennej śmigłowiec medyczny będzie albo nie (...). Mamy medyka, który ma do dyspozycji to, co nosi przy sobie, w plecaku medycznym. Mamy więc bardzo ograniczone możliwości udzielenia pomocy medycznej" – podkreśla. W trakcie konfliktu wojskowego pomoc medyczna udzielana jest przede wszystkim żołnierzom. Nie jest to jednak jedyna grupa osób potrzebujących pomocy. Do szpitala polowego trafiają również cywile, którzy zostali ranni podczas walk, ale także siły przeciwnika, jeżeli jest taka konieczność. Lekarz jest bowiem zawsze lekarzem, zobowiązał się do ratowania każdego życia, bez względu na to, po której stronie konfliktu znajduje się poszkodowany. Jak wyjaśnia lekarka wojskowa, "reguły gry", jakimi rządzi się opieka taktyczno-bojowa nad poszkodowanym, opierają się na wnioskach wyciągniętych z poprzednich wojen. Na podstawie tych doświadczeń pacjenci są przydzielani do konkretnych kategorii rannych. Odbywa się to podobnie, jak w przypadku podstawowej procedury medycznej, jaką jest triaż. Zobacz też: Czerwony pacjent to priorytet, czarny - nie do uratowania. Czym jest segregacja medyczna – triaż? W pierwszej grupie są osoby, dla których nie ma już ratunku. "Jeżeli ktoś ma urwaną głowę, najlepszy medyk nie pomoże" – stwierdza dosadnie kpt. Kozak. W drugiej grupie pacjentów są ci, których obrażenia nie są na tyle poważne, by ich życiu coś zagrażało. To na przykład osoby ze skręconą kostką czy naderwanym ścięgnem. "Jest to przykre, bolesne, ale nawet jeśli medyk nie kiwnie palcem w bucie, taka osoba żyć będzie" – wyjaśnia lekarka. Trzecia grupa to pacjenci, na których skupia się medycyna pola walki, czyli osoby, które umrą, jeśli nie zostanie im udzielona pomoc medyczna, i to w odpowiednim miejscu oraz czasie. To tzw. śmierci do uniknięcia. Wśród najczęstszych obrażeń, zaliczanych do tej kategorii, są krwotoki i krwawienia z kończyn, ale także niedrożność górnych dróg oddechowych oraz odma prężna (płucna, opłucnowa). Dalsza część tekstu pod wideo. Jak wygląda pomoc rannemu podczas wojny? Jeśli chodzi o pomoc udzielaną żołnierzowi, wszystko zależy od tego, na jakim etapie walk doszło do obrażeń. Faz udzielania pomocy rannemu jest trzy. Pierwsza to opieka pod ostrzałem, druga opieka po ataku, gdy jest już spokojniej, trzecia to ewakuacja z pola walki. "W pierwszej fazie niewiele możemy zrobić" – przyznaje kpt. Kozak. "Jeżeli żołnierz został postrzelony w nogę podczas wymiany ognia, jedyne, co można zrobić, to samopomoc. Każdy żołnierz jest przeszkolony, jak używać stazy taktycznej. Jeśli oberwał na przykład w udo, co jest paskudne, bo z tętnicy udowej można się wykrwawić na śmierć w trzy minuty, udziela sobie sam pomocy i… strzela dalej. (...) Pierwsza zasada: odpowiedz ogniem, odpowiedz ogniem, odpowiedz ogniem, zmień magazynek, odpowiedz ogniem. To też jest medycyna. Ratujemy życie swoje i wszystkich wokół, również rannego" – dodaje. W sytuacji, gdy ranny żołnierz znajduje się pod gradem kul, można jedynie opracować plan ewakuacji, zawsze jednak rozważając konsekwencje takiego działania. Z opowieści lekarki wynika, że niekiedy żołnierz jest w stanie samodzielnie dotrzeć, a właściwie doczołgać się do bezpieczniejszego miejsca. Czasem są mu w stanie pomóc kompani, ale medycy na pewno nie wbiegną w samo centrum ostrzału, by ewakuować poszkodowanego. Mogą co najwyżej przygotować się do opatrzenia go, gdy atak zostanie odparty. Jak wygląda procedura ratowania życia rannemu? Najpierw zawsze sprawdza się, czy widoczna rana jest jedyną, czy są inne, których nie widać na pierwszy rzut oka. Później odbywa się badanie przedmiotowe i podmiotowe, w międzyczasie organizowana jest ewakuacja. "Ewakuacja może być kasewakiem lub medywakiem. Kasewakiem, czyli byle czym, byle do domu, do bazy, do szpitala. Medywakiem to jak przyleci medyczny śmigłowiec" – tłumaczy kapitan. Jak działa szpital polowy? Poszkodowany trafia do szpitala polowego w bazie wojskowej. Tam czeka już na niego przygotowany personel medyczny: chirurg, lekarz medycyny ratunkowej, ortopeda, pielęgniarki, ratownicy. Jak wyjaśnia lekarka, oni wszyscy są już dobrze poinformowani, ilu rannych przyjeżdża lub przylatuje i co im dolega. "Zazwyczaj są to rany postrzałowe, urazy, bo, umówmy się, nikt nie przyjedzie z cukrzycą, podwyższonym cukrem, napadem astmy czy innymi chorobami internistycznymi. Na wojnę jadą zdrowi, młodzi mężczyźni" – przypomina. Ranny trafia najpierw na tzw. traumę, czyli odpowiednik cywilnego SOR-u. Tam poddawany jest wstępnym badaniom, wykonywany jest rentgen, podstawowe testy laboratoryjne, kompletne badanie przedmiotowe, często także USG typu trauma fast. Dopiero później trafia na salę operacyjną. Co ciekawe, poszkodowani rzadko przechodzą pełną operację. "Na sali operacyjnej odbywa się damage control surgery, czyli chirurgia, ale w zakresie kontroli uszkodzenia. Szpital polowy nie zrobi całości operacji. Zdarzają się sytuacje, że ranny jest tak ciężko ranny, że (...) chirurg połapie, co ma połapać, zatamuje krwawienie, zaszyje prowizorycznie i odeśle [pacjenta – red.] śmigłowcem do innego szpitala" – tłumaczy. Dopiero tam poszkodowany jest operowany kompletnie, docelowo. "U nas chodzi o to, żeby przeżył, dożył" – dodaje kpt. Kozak. Operacje odbywają się także pod ostrzałem Praca lekarza wojskowego, będącego na misji, jest pełna wyzwań. Jednym z największych jest praca pod ostrzałem. Kpt. Magdalena Kozak ma w niej sporo doświadczenia. "Bywały sytuacje, że jest ostrzał bazy, a my mamy pacjenta na stole, znieczulonego, uśpionego. I co, powiemy: pan tu poczeka, a my do schronu, jak się skończy ostrzał, to wrócimy i zajmiemy się panem dalej? Wiadomo, że tak się nie robi" – zaznacza, dodając, jak szybko operuje się pod ostrzałem i jak wolno, z drugiej strony, płynie wówczas czas. Jako przykład przywołuje sytuację, gdy poszkodowanemu zakłada się gips. Trwa to bardzo szybko, a najdłużej, choć to nadal zaledwie kilka minut, czeka się na związanie się materiału. "Jak jest ostrzał, to to bydlę trwa pięć razy dłużej" – opowiada. W przypadku ataku na bazę zagrożeni są wszyscy, także medycy. Kapitan sama wielokrotnie asystowała przy operacjach, gdy trwał ostrzał. Lekarze starają się maksymalnie skupić na operowaniu. Podczas misji w Afganistanie sygnałem, że niebezpieczeństwo wzrosło, było zachowanie jednej z instrumentariuszek, która przechodziła w kąt sali operacyjnej, zakładała kamizelkę kuloodporną oraz hełm i z rezygnacją w głosie wzdychała: "Znowu strzelają". Kamizelki kuloodporne z pewnością zwiększają bezpieczeństwo personelu medycznego, jednak jak podkreśliła rozmówczyni Piotra Zychowicza, nie da się w nich pracować. Sama wybrała się kiedyś na operację w takiej kamizelce, ale szybko tego pożałowała – kręgosłup był ekstremalnie obciążony, co przy długiej operacji było bardzo dokuczliwe. Lekarze również mogą zostać ranni O tym, że niebezpieczeństwo jest realne, świadczy też atak rakietowy, którego na własnej skórze doświadczyła lekarka. Przebywała wówczas w bazie, rakieta trafiła w miejsce, gdzie nocowali medycy – kapitan, ortopeda oraz dwie ratowniczki. Szczęśliwie, rany, które odniosła, nie były poważne. Lekarka była w stanie o własnych siłach wyjść na zewnątrz, jednak, zamiast zająć się sobą, zaczęła machinalnie szukać rannych i próbować im pomóc. Dopiero gdy jeden z żołnierzy podszedł do niej i zwrócił uwagę na jej poranione, nagie stopy, zorientowała się, że jest ranna. Kpt. Magdalena Kozak odpowiedziała też na pytanie, czym różni się medycyna pola walki, z jaką miała do czynienia na Bliskim Wschodzie, z pracą lekarzy w Ukrainie. "Praca medyków w Ukrainie to praca w realiach zdarzenia masowego. Ilość rannych przekracza siły i środki personelu medycznego. Nie jesteśmy w stanie zapewnić każdemu wystarczającej opieki medycznej na jak najlepszym poziomie. To medycyna katastrof, nastawiamy się na uratowanie jak największej liczby osób" – wyjaśnia, podkreślając, że to, o czym mówimy tu, na miejscu, to jedynie nasze wyobrażenia o tamtejszej sytuacji. Trudno sobie bowiem wyobrazić, jak tragiczna jest tam sytuacja poszkodowanych i z jakimi wyzwaniami muszą na co dzień mierzyć się pracujący tam lekarze. Przeczytaj też: Wojna w Ukrainie oczami lekarza. "Chorzy proszą o jakąkolwiek pomoc" Zachęcamy do posłuchania najnowszego odcinka podcastu RESET. Tym razem poświęcamy go jodze. Jak zacząć swoją przygodę z jogą? Jak czerpać z niej korzyści nie tylko z powodu bólu kręgosłupa, stawów czy mięśni? Sprawdź jakie nieoczywiste korzyści niesie za sobą ta praktyka i jakie są przeciwwskazania do jej uprawiania. Posłuchaj: Może Cię również zainteresować: Czym jest ból fantomowy? Zespół stresu pourazowego (PTSD) - przyczyny, objawy, leczenie [WYJAŚNIAMY] Te choroby i dolegliwości wykluczają ze służby w wojsku. Nie dostaniesz kategorii A Źródła urazy krwotoki rany obrażenia W upalne dni można otwierać okna? Lekarka mówi, co robić, by w pokoju panował chłód A najbliższym czasie za naszymi oknami temperatura ma przekraczać 30 stopni C. Przebywanie w pomieszczeniach w upale dla wielu osób może być bardzo trudne. Jak... Adrian Dąbek Chore nerki nie bolą. Lekarka: sygnał alarmowy zobaczysz, oddając mocz Kojarzone głównie z funkcją wydalniczą, w rzeczywistości odpowiadają za wiele więcej obszarów i funkcji organizmu. Kiedy chorują, nie bolą, ale to sytuacja tym... Polskie Towarzystwo Medycyny Nuklearnej Oddajesz mocz pod prysznicem? Lekarka apeluje: to bardzo niedobre dla zdrowia Dr Alicia Jeffrey-Thomas z USA zaleca, aby nie oddawać moczu pod prysznicem. Jej zdaniem może to prowadzić do dolegliwości związanych z układem moczowym, a... Anna Górska Lekarka wprost: infekcje się "wysypały". Na co teraz chorujemy? Grypa w Polsce jest słabo diagnozowana. Wrzuca się ją często do jednego worka z innymi infekcjami wirusowymi. Badania laboratoryjne wykonuje się najczęściej, gdy... Klaudia Torchała Jak często powinno się zmieniać majtki? Lekarka odpowiada Majtki to ubranie, które zajmuje w szafie niewiele miejsca, podobnie jak w naszej głowie, a przecież ich fason i materiał ma naprawdę znaczenie dla zdrowia.... Klaudia Torchała Lekarka o rejestrze ciąż: będzie wiadomo, która usunęła za granicą Rejestr ciąż wchodzi w życie. Tak określane jest rozporządzenie, w wyniku którego w Systemie Informacji Medycznej będzie musiała być odnotowana ciąża... Adrian Dąbek Lekarka miała raka jelita. Zdradza, jakie są objawy i co robić po każdej wizycie w WC Rak jelita grubego jest jednym z najczęściej diagnozowanych nowotworów, zwłaszcze wśród osób po 60. roku życia. Czy można skutecznie ochronić się przed... Hanna Szczygieł "Słowa lekarki to najgorsze doświadczenie w życiu. Gorsze od diagnozy raka" "Niech pani zapomni o macierzyństwie, profilaktycznie wycinamy wszystko" – usłyszała od onkologa 34-letnia Aneta, przy okazji dowiadując się, że ma raka szyjki... Redakacja Medonet Zapomniane choroby wracają do Polski. Lekarka ostrzega: czekają nas epidemie Jeszcze niedawno wydawało się, że w walce z chorobami zakaźnymi medycyna odniosła trwały sukces. Dzięki szczepionkom pokonaliśmy polio, a dzięki antybiotykom... Monika Zieleniewska Lekarka z Ukrainy pracująca w Polsce: jestem zdruzgotana tą sytuacją, tam są moi rodzice Moja rozmówczyni pochodzi z Ukrainy, ale od roku przebywa w Polsce. Ma tytuły naukowe, które w naszym kraju nie są brane pod uwagę. Pierwotnie miałyśmy rozmawiać... Agnieszka Mazur-Puchała

jak wygląda praca lekarza wojskowego